Wat is uw mening?
Vrouw eist € 11.000,– terug van de huurmoordenaar voor een niet uitgevoerde moord op haar ex-vriend. Deze zaak kom je normaal gesproken alleen tegen tijdens je studie of in je studieboeken. Cruciale vraag: heeft de vrouw recht op terugbetaling van het door haar betaalde bedrag?
Wat was er aan de hand?
De vrouw werd door haar ex-vriend uitgebuit en gedwongen tot prostitutie. Zij verzocht een derde om haar ex te vermoorden. De vrouw betaalt voor de opdracht en voor de koop van het wapen. De derde voert de moordopdracht echter niet uit, maar perste de vrouw af door te dreigen haar prostitutieactiviteiten openbaar te maken.
Omdat de opdracht niet is uitgevoerd, wil de vrouw het geld terug. Zij vordert terugbetaling van het (volgens haar) betaalde bedrag[1]. In deze zaak[2] stelde de vrouw dat de overeenkomst ‘in strijd met de goede zeden was’. In die zaak, waar de man die de moordopdracht accepteerde niet verscheen, oordeelde de rechter bij verstek in het voordeel van de vrouw. Daarop stapte de man naar de kantonrechter (hij kwam in verzet) omdat hij vond dat de schadeclaim te hoog was en omdat het terugbetalen van het geld aan de vrouw die een moordopdracht aan hem had gegeven, in strijd met de redelijkheid en billijkheid zou zijn.
De opdrachtnemer van de moord voert dus met een beroep op de redelijkheid en billijkheid aan dat het ‘wringt’ wanneer de vrouw geld zou terugkrijgen voor een niet-uitgevoerde opdracht tot moord waar zij zelf opdracht voor heeft gegeven. Maar wringt het niet net zo, wanneer de betreffende man, die de moordopdracht accepteerde, het geld zou mogen behouden?
Een duivels dilemma voor de rechter, zal ik maar zeggen.
Moord niet uitgevoerd, recht op geld terug? Wat oordeelde de rechter[3]?
De rechter is van oordeel dat een overeenkomst waarbij een van de contractspartijen zich verplicht een derde te vermoorden inderdaad evident in strijd is met de goede zeden en openbare orde, omdat moord een strafbaar feit is[4]. Hieruit volgt dat de overeenkomst nietig is, het bedrag onverschuldigd is betaald, en in beginsel moet worden terugbetaald.
De kantonrechter is met de huurmoordenaar van oordeel dat het wringt wanneer de opdrachtgeefster geld zou terugkrijgen voor een niet-uitgevoerde opdracht tot moord waar zij zelf opdracht voor heeft gegeven. Toch kan het beroep op redelijkheid en billijkheid van de kant van de huurmoordenaar in dit kader niet slagen. Het zou namelijk net zo wringen als hij het geld, dat hij heeft geaccepteerd in het kader van die opdracht tot moord, mag behouden.
In beginsel heeft de vrouw dus wel recht op terugbetaling. Maar naar het oordeel van de rechter staat de openbare orde hieraan toch in de weg[5]. De vrouw heeft namelijk bewust een opdracht tot moord gegeven, waarmee zij het leven van haar ex in gevaar bracht. Zij was bereid om hiervoor te betalen. Het fundamentele, algemene belang dat er geen opdrachten tot moord worden gegeven en dat hier geen financiële prikkels aan worden verbonden, verzet zich tegen toewijzing van de vordering van de vrouw. Gezien de aard van de overeenkomst verhindert de openbare orde derhalve dat de gewone regels van het civiele recht op haar van toepassing zijn.
De vordering van de vrouw tot terugbetaling van het bedrag van € 11.000[6] is om deze reden dan ook afgewezen. Dit betekent dat zij niets terug krijgt voor de niet-uitgevoerde opdracht tot moord en de niet-uitgevoerde opdracht tot koop van een wapen.
De vrouw zal de kantonrechter wel kunnen “schieten” na deze uitspraak.
Heeft u vragen over de overeenkomst die u wilt sluiten, bel ons dan! Het adagium “niet geschoten is altijd mis” kan in het contractenrecht nare gevolgen voor u hebben.
