Wat was er aan de hand?

In de huisregels van een onderneming is opgenomen dat haar werknemers 10 minuten voor de start van hun werkzaamheden aanwezig dienen te zijn op de werkvloer. In die (onbetaalde) tijd kan de leidinggevende noodzakelijke instructies aan het personeel geven en konden de diensten (wisselende ploegen) naadloos op elkaar aansluiten. Een van de werkneemster kwam geregeld niet op de gewenste tijd opdagen. Zij werd hiervoor geregeld gewaarschuwd. Op het moment dat de onderneming haar daarop nogmaals aansprak antwoordde ze: ‘ontsla me dan maar’. De onderneming voegde vervolgens de daad bij het woord en ontsloeg haar op staande voet. De werkneemster liet het er niet bij zitten en startte een procedure.

Wat oordeelde de kantonrechter?

De  kantonrechter^[1] gaf werkneemster gelijk. Het bedrijf dat haar werkneemster op staande voet ontsloeg omdat zij niet conform de huisregels structureel tien minuten vóór aanvang van haar werkzaamheden op de werkvloer aanwezig was, werd door de kantonrechter op de vingers getikt.  Als het zo belangrijk is voor het bedrijf dat het personeel eerder aanwezig dient te zijn, dan dient zij daar ook voor te betalen. Volgens de kantonrechter is het gedrag van de medewerkster geen reden voor een ontslag op staande voet en hij verklaarde haar dienstbeëindiging dan ook nietig[2].

Conclusie

Als het essentieel is dat werknemers eerder aanwezig zijn op het werk, bijvoorbeeld om instructies te krijgen voordat hun werkzaamheden daadwerkelijk starten of om diensten naadloos op elkaar te kunnen laten aansluiten, dan moet het bedrijf daarvoor betalen. De betreffende tijd kwalificeert alsdan als reguliere werktijd.