In een recente uitspraak heeft het Gerechtshof Amsterdam bepaald dat een vader met zijn drie kinderen naar Israël mag reizen om daar het Joodse paasfeest (Pesach) te vieren met familie. De moeder had hiertegen bezwaar gemaakt uit zorgen over de veiligheid en een mogelijk verblijf van de kinderen in een onveilig gebied. Ook was zij bang dat vader niet met de kinderen zou terugkeren naar Nederland, maar van plan zou zijn om in Israël te blijven. Toch oordeelde het hof dat de vader de reis met de kinderen mocht maken.

Wat was er aan de hand?

De ouders van drie jonge kinderen zijn al enkele jaren uit elkaar, maar oefenen samen het gezag uit. Dat betekent dat zij voor belangrijke beslissingen – zoals een reis naar het buitenland – samen toestemming moeten geven. De vader had al in juni 2024 vliegtickets geboekt voor een paasvakantie naar Israël in april 2025. De moeder weigerde echter toestemming te geven, vooral vanwege veiligheidsoverwegingen.

Volgens haar was de bestemming onveilig vanwege het reisadvies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Bovendien zou de vader onduidelijke informatie hebben gegeven over de verblijfplaats en de situatie rondom zijn woning in Nederland, waardoor zij bang was dat hij met de kinderen in Israël zou blijven.

Het oordeel van het hof

Het hof stelde voorop dat de kinderen opgroeien in een Joodse traditie en al vaker met hun vader naar Israël zijn gereisd, ook toen het reisadvies ongunstiger was dan nu. De reis voor Pesach was bovendien al lang van tevoren gepland. Hoewel de zorgen van de moeder over veiligheid begrijpelijk zijn, vond het hof dat de vader voldoende heeft uitgelegd waar zij zullen verblijven – een gebied waar geen verhoogd risico geldt.

Ook zag het hof geen aanwijzingen dat de vader van plan is om in Israël te blijven met de kinderen. Hij heeft altijd eerder reizen met de kinderen ondernomen en is steeds teruggekeerd naar Nederland. Het feit dat hij binnenkort zijn huurwoning moet verlaten, betekent volgens het hof niet automatisch dat hij de kinderen zou willen houden in het buitenland.

Zorgelijke communicatie tussen de ouders

Opvallend is dat het hof zich kritisch uitlaat over de manier waarop de ouders met elkaar omgaan. Tijdens de zitting bleek dat er veel wantrouwen en slechte communicatie is. De ouders leggen geluidsopnames van gesprekken met de kinderen aan elkaar over, en zelfs één van de kinderen werd meegenomen naar de zitting met het voorstel om hem als getuige te horen.

Het hof noemt dit alles “zorgelijk en belastend” voor de kinderen. Er werd expliciet opgemerkt dat het erop lijkt dat de kinderen soms zeggen wat zij denken dat een van de ouders wil horen. Daarom dringt het hof er nogmaals op aan dat de ouders professionele hulp zoeken om hun onderlinge communicatie te verbeteren – in het belang van hun kinderen.

Wat betekent dit voor andere ouders?

Deze zaak laat zien dat het in situaties van gezamenlijk gezag cruciaal is om helder, volledig en tijdig met elkaar te communiceren over plannen die het gezin aangaan – zeker als het gaat om reizen naar het buitenland.

Het is verstandig om problemen rond de planning van vakanties te voorkomen. Voor alle betrokkenen, en zeker de kinderen, leveren dit soort discussie enorm veel stress op. Zeker als een rechter nodig is om uiteindelijk de knoop te kunnen doorhakken. De glans van een trip is dan al ver uit zicht, zelfs als je als ouder alsnog je zin krijgt. Daarbij helpt het om al in een vroeg stadium overleg te voeren over de planning. Zeker als je kunt inschatten dat de plannen gevoelig zouden kunnen liggen bij de andere ouder. Voorkomen blijft altijd beter dan genezen.